''Μέσα απο τις δυσκολίες θα φτάσουμε στα αστέρια''

Σε μια εποχή που τα δελτία ειδήσεων μοιάζουν με πολεμικά ανακοινωθέντα καθώς αναφέρονται συνεχώς σε εκατόμβες θυμάτων, σε μια εποχή που οι οικίες έχουν μετατραπεί σε ασφαλή καταφύγια για την προστασία των ‘αμάχων’ από το κύμα της πανδημίας του Covid-19, έχει κάποιο νόημα να στρέφουμε την προσοχή μας στον χώρο της εστίασης και τους ανθρώπους που συνεχίζουν στις επάλξεις της;

Κάποιος θα παρατηρούσε ότι, ειδικά εν μέσω της παρούσης κατάστασης όπου ο ιδιωτικός βίος έχει κατισχύσει πλήρως κάθε δημόσιας έκφανσης κοινωνικότητας, η εκτός οικίας εστίαση έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια αποτελεί πρωτίστως κοινωνική λειτουργία.  Είναι η παρέα, η πεμπτουσίας της,  όχι το φαγητό.

Υπερβολή;

Μια βόλτα στην Αθήνα των γενικευμένων ή των χαλαρών lockdown πιστοποιεί ότι η μαζική εστίαση αποτελεί την πλέον εμβληματική καρτ ποστάλ της δυστοπίας μέσα στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί, οικειοθελώς και αυτοβούλως, εδώ και πάνω από 10 μήνες.

Κι όμως υπάρχει φως. Τρεμουλιαστό και ωχρό σε κάποιες περιπτώσεις, λαμπερό και ατίθασο σε ορισμένες άλλες, πάντα όμως προβοκατόρικο ενάντια στο σκοτάδι των κλειστών καταστημάτων  και τη σιωπή των άδειων δρόμων, σχεδόν αυθάδες απέναντι σε κάθε τι που ακυρώνει ή υπονομεύει τη δυαδική φύση του ανθρώπου. Μοναχός και με άλλους.

Η εστίαση είναι εδώ κι υπηρετεί με πάθος το κοινό της.  Τα καταστήματά της μένουν ανοιχτά κι εξυπηρετούν τους διαβιούντες στις οικίες τους και όσους κρατούν -σε διάφορα πόστα- την κοινωνία υγιή και την αγορά ζωντανή.

Η εστίαση των μεγάλων προσδοκιών των τελευταίων χρόνων, που είδε το μπόι της να γιγαντώνεται λόγω  της τουριστικής ανάπτυξης κι ένα πρωί έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της.

Η εστίαση των ανθρώπων που δουλεύουν άοκνα στις κουζίνες, σιωπηλοί αυτό το διάστημα, σκυφτοί πίσω από πάγκους, αγέρωχοι πάνω σε μεταφορικά μέσα.

Η εστίαση των υπέροχων ιστοριών (μας), η εστίαση των ονειρεμένων νυχτών (μας), η εστίαση των γεύσεων, των οσμών και των χρωμάτων. 

Εκεί στέφουμε το βλέμμα μας και μέσα από τις αφηγήσεις επαγγελματιών και συνεργάτες της Unilever Food Solutions, προσπαθούμε να διακριβώσουμε τι ακριβώς έχει συμβεί τους μήνες που μεσολάβησαν και πως το αντιμετώπισαν οι ‘πρωταγωνιστές’ μας. Προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τι μέλει γενέσθαι για το άμεσο (μέχρι εκεί μπορούμε…) μέλλον με τα εστιατόριά τους αλλά και πως θα περάσουν …τα Χριστούγεννα.

Πραγματοποιήσαμε μια σειρά συνεντεύξεις με επαγγελματίες της εστίασης και πήραμε λίγη δύναμη από τη δύναμή τους. Γελάσαμε με τα αστεία τους και προβληματιστήκαμε με τα παράπονά τους.  Κυρίως όμως επιβεβαιώσαμε αυτό που γνωρίζαμε κι εμείς κι αυτοί και όλοι. Ότι η εστίαση είναι το καύσιμο της ζωής μας.