Αχλάδι
Πόσα αχλάδια παίρνει ο σάκος... της παραλίας;
… Όσα θέλει η όρεξή μας! Το αχλάδι είναι το φρούτο το τίμιο, το σωστό. Δεν υπόσχεται ανεπανάληπτες γαστρονομικές συγκινήσεις, αλλά ξέρεις ότι δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ. Και αυτή ακριβώς είναι η απόλαυσή του. Βρίσκεται δίπλα μας από την αρχαιότητα, γνωστό ως “απίδι” και από τότε δεν έχει σταματήσει να αποτελεί κομμάτι της διατροφής μας. Συνήθως τρώγεται ωμό, ως σνακ φρούτου, αλλά κατά καιρούς το έχουμε δει σε πεντανόστιμες μαρμελάδες, δροσερές σαλάτες, γευστικές τάρτες, κομπόστες, και - ναι, γιατί όχι - στον φούρνο με σοκολάτα. Το αγαπάμε το αχλάδι, γιατί είναι το φρούτο που κάνει την εμφάνισή του τον Ιούνιου και κάπως ξεχνάει να φύγει. Γεμίστε λοιπόν τον σάκο σας με αχλάδια και καλό καλοκαίρι (και φθινόπωρο… και χειμώνα…).
Φασολάκια
Φασολάκι το φασολάκι, γεμίζει το πιάτο.
Φασόλι το ταπεινό και ολίγον παρεξηγημένο. Κατάγεται από τη Ν. Αμερική αλλά το βρίσκουμε σε όλο τον κόσμο σε πολλές ποικιλίες. Δεν του αρέσουν τα πολλά-πολλά κρύα, γι’ αυτό κάνει την εμφάνισή του το καλοκαιράκι. Από τον πρώτο καιρό κιόλας, οι άνθρωποι κατάλαβαν την υψηλή διατροφική του αξία σε πρωτεΐνες και φρόντισαν να το συμπεριλάβουν σε ευφάνταστες συνταγές: φασολάκια λαδερά, κοκκινιστά, γιαχνί, σε σαλάτα, με κιμά, με μελιτζάνες. Eυκολομαγείρευτο και οικονομικό, το φασολάκι υπήρχε σε κάθε ελληνικό σπίτι παίρνοντας με τον καιρό τον χαρακτηρισμό “παραδοσιακό φαγητό”. Η αλήθεια είναι πως λίγες φορές θ’ ακούσουμε κάποιον να πει “λιγουρεύτηκα φασολάκια”, αλλά κάντε λίγο εικόνα: φρέσκα, καλομαγειρεμένα, λαδερά φασολάκια, με ντοματούλα, φέτα, λευκό κρασάκι και ζεστό ψωμί. Λίγο το λιγουρεύεσαι, όχι;
Πεπόνι
Μικρό μου πεπόνι, μικρό μου πεπόνι, ήρθε το καλοκαίρι ξανά.
Δροσερό, κιτρινοπράσινο και μυρωδάτο! Το πεπόνι δεν είναι φρούτο. Είναι μεταφορικό μέσο. Η γεύση του μας ταξιδεύει σε καλοκαιρινό τραπέζι στην αυλή, απογευματάκι, μετά από μπάνιο στη θάλασσα, τη στιγμή που θέλεις αυτό το “κάτι γλυκό αλλά όχι παγωτό” και εμφανίζεται μπροστά σου κομμένο και σερβιρισμένο στο πιάτο. Οι πιο παλιοί θα φέρουν δίπλα του και ένα κομμάτι φέτα, συνδυασμός που ακούγεται περίεργος αλλά που όσοι τον αγαπούν, τον αγαπούν με πάθος και χωρίς φόβο. Για τους πιο γκουρμέ πάλι, η φέτα αντικαθίσταται με προσούτο ενώ για τους ακόμα πιο μερακλήδες υπάρχει το πεπόνι σορμπέ, το πεπόνι σε σαλάτες και το πεπόνι σε ριζότο. Τι περιμένετε λοιπόν; Πάρτε το πεπόνι, πάρτε και το μαχαίρι και δημιουργήστε… άφοβα.
