Γιατί χρειάζομαι οπωσδήποτε στον κατάλογό μου γλυκό επιδόρπιο;

Λατρεύουμε την ποικιλία – πλήθος ερευνών άλλωστε το αποδεικνύουν περίτρανα. Αυτή η ποικιλία αφορά και τις γευστικές αναζητήσεις, καθώς ο εγκέφαλος κουράζεται εύκολα από τη μονοτονία κι αναζητεί επιτακτικά «ξάφνιασμα» κι ευφορία. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους, που έπειτα από ένα ωραίο γεύμα, ο πελάτης χρειάζεται... επειγόντως κάτι γλυκό, που θα ολοκληρώσει τη γευστική εμπειρία και ίσως μάλιστα την κάνει αξέχαστη. 

Ένα πλούσιο γεύμα (ή δείπνο) αναζητεί για την ολοκλήρωσή του κάτι «δροσερότερο», όπως για παράδειγμα ανάλαφρες μαρέγκες, λεμόνι ή λάιμ. Μεσογειακά κι αγαπημένα τα δύο τελευταία, κάνουν τη διαφορά και στο γλυκό, ανεβάζοντας επίπεδο ακόμα και σε απλά κέικ ή κοινές «εύκολες» κρέμες... Η οξύτητά τους ισορροπεί τη γλύκα της ζάχαρης και «ημερεύει» το πλούσιο γεύμα που προηγήθηκε. 

Τις πιο ζεστές μέρες που έρχονται δε, λεμόνια και μοσχολέμονα μπορούν να μετατραπούν σε υπέροχα παγωτά και ανάλαφρα σορμπέ, που αναδεικνύονται μάλιστα εντυπωσιακά εάν π.χ. σερβιριστούν μέσα στα αδειασμένα «μισά», στις αρωματικές τους δηλαδή «κούπες».

Αντιθέτως, ένα γεύμα ελαφρύ και λιτό, επιτρέπει στο τέλος του κάτι πιο πλούσιο ως επιδόρπιο, όπως π.χ. παραδοσιακή καρυδόπιτα, λαχταριστό προφιτερόλ, μεσογειακό τιραμισού, τραγανά φύλλα μιλφέιγ ή υπέροχη εποχική πορτοκαλόπιτα «αγκαλιασμένη» με παγωτό... 

Οι επιλογές των επιδορπίων είναι ανεξάντλητες και μπορούν να κυμαίνονται από ελληνικά γιαούρτια σερβιρισμένα με μαμαδίστικα γλυκά του κουταλιού έως περίτεχνες κατασκευές σοκολάτας. Επίσης, δεν «εμπίπουν» πραγματικά σε κανόνες, καθώς οι πελάτες ανεξαρτήτως του γεύματος που προηγήθηκε θα επιλέξουν, ανάλογως του γούστου τους, εξίσου «βαρύ» ή «ελαφρύ» επιδόρπιο. Ένα ωστόσο είναι σίγουρο: πως θα το αναζητήσουν. Κι όχι μόνο γιατί, όπως είπαμε, ο εγκέφαλος αγαπά την ποικιλία, αλλά και γιατί το γλυκό έχει συνδεθεί στη γευστική μνήμη με την ψυχική ευφορία και τον οργασμό του ουρανίσκου. Πώς να λείπει λοιπόν από τον κατάλογό σας;